Bandleden

Wouter Borgers (saxofoons/zang - 1943)

begon zijn muzikale loopbaan op de Bussumse Montessorischool waar hij blokfluit leerde spelen van juf Van Soelen. Na het zien van The Benny Goodman Story in 1956 of 57 besloot hij klarinettist te worden. Daarom werd hij lid van Harmonie Crescendo in Bussum waar hij een klarinet leende, een jaar les kreeg op de Bussumse Muziekschool en zo'n 10 jaar meespeelde in het korps.
Na enige omzwervingen kwam hij in Langedijk terecht en werd in 1974 lid van Fanfare Kunst na Arbeid, waar hij moest verkassen naar een saxofoon (tegenwoordig tenor).
In 1984 werd binnen de fanfare de Cabbageville Jazz Band opgericht waar hij banjo ging spelen. Deze band bestond tot eind jaren 90. In 1987 of 88 ging hij dat ook doen (en dat doet hij nog steeds) in de Jazzy Men's Band (v/h Whaletown Jazzband).
In 1994 begon hij op de bassax bij een nieuwe band Not the Pathéphone Five. Deze band werd eind 2000 opgeheven toen ook hij bij de Chicago Jazz Band (in 2016 opgeheven) ging spelen. Sinds 2008 is hij lid van Trace and the Old Dix (per november 2019 genaamd Just Old Dix), op sopraan- ,tenor- en bassax en af en toe op banjo. Wouter heeft nog een andere spaarzame hobby, dichten:

Solist
'Een donderend geraas kwam op hem afgesuisd.
Eén raakte hem precies in 't achterhoofd.
Hij viel voorover,
dacht, gelukkig maar verdoofd:
"Het is me toch gelukt.
Ik blies de sterren van de hemel."

Maar dat is Wouter helaas nooit gelukt . . .

Aad Peters (slagwerk - 1939)

is op z'n 12e jaar bij fanfare Kunst na Arbeid in Zuid-Scharwoude begonnen en daar op z'n 15e gestopt om drumles te gaan volgen bij Wim Dekker in Schoorl. In die tijd is hij als drummer begonnen bij de Jolly Players. Daarna maakte hij deel uit van verschillende bands zoals The Moonlight Stars, het Apollo Trio en Big Sound. Na een muziekloze periode pakte hij in 2008 de draad weer op met Trace and the Old Dix (per november 2019 genaamd Just Old Dix).

Han Rademakers (gitaar/zang - 1944)

volgde gitaarlessen bij Ted Heijne (klassiek en jazz) in Wormerveer. Na in diverse jeugdbandjes te hebben gespeeld werd hij halverwege de 60-er jaren gevraagd voor de (1e) big band van Peter Schoute (Pete's Big Band) in de tijd dat er nog weinig amateur big bands waren. Toen Peter Schoute stopte is het orkest doorgegaan onder de naam Zaanse Big Band. Ook daar maakte hij jaren deel van uit. Gedurende die big band periode werd hij gitarist bij het toenmalige Zaanse dixielandorkest Dixie Mixers. Met een aantal van de leden van dat orkest werd jaren gesnabbeld onder de naam Mixers. In die tijd speelde hij veel soorten muziek, altijd met een jazzy inslag. Na een jaar of 30, toen het werk wat minder werd is de naam van de Mixers gewijzigd in Just Friends en werd weer wat meer werk gemaakt van de "jazz-roots". Met Just Friends als huisorkest van de Jazzclub Heerhugowaard nam enige tijd ook het werk weer toe. Begin 2014 werd hij gevraagd om bij Trace and the Old Dix (per november 2019 genaamd Just Old Dix)te komen spelen, oorspronkelijk als invaller en inmiddels al jaren als vaste gitarist.

Jan Scholder (bas/zang - 1943)

begon zijn muzikale avontuur op school toen hij gitaar speelde en met wat schoolvrienden The Rhythm Stars oprichtte. Dat ontwikkelde zich tot veel muziek maken met diverse bezettingen in de regio Velsen, Beverwijk en de Zaanstreek. Later maakte hij als bassist deel uit van de Paul Junge Combo. Via zijn neef Han Rademakers kwam hij in contact met de Mixers waar hij als gitarist lange jaren deel van uit maakte tot zijn maatschappelijke carriere hem noodzaakte te stoppen met muziek maken. In 2001 verkocht hij zijn bedrijf en zocht weer contact met zijn vroegere muziekvrienden. Bij de Jazzclub Heerhugowaard deed hij af en toe mee met de jamsessions. De naam Mixers was veranderd in Just Friends en toen de bassist vertrok sprong hij in het gat en werd hij de vaste bassist van Just Friends, tevens huisorkest van Jazzclub Heerhugowaard. In de loop van 2014 kwam hij bij Trace and the Old Dix (per november 2019 genaamd Just Old Dix).

Jan van der Fluit (trompet/sax/zang - 1938)

begon als 10-jarige bij de plaatselijke mondorgelclub the ,,Single Bells” waar ook zijn 2 broers in speelden. Met deze twee broers werd later een mondharmonica trio gevormd à la het "Hotcha trio". Na deze periode lid geworden van fanfarekorps Apollo waar de piston bespeeld werd. Enkele jaren later een trompet aangeschaft en enige jaren les genomen bij Guus van Meenen (toen een bekende trompettist) uit Noord-Holland. Al heel gauw kwam hij bij orkestjes die het gehele land doorkruisten met dansmuziek. Na het beëindigen van deze periode werd hij gevraagd om met het al bestaande Apollo Trio mee te gaan spelen. Ook hier kwam, na vele leuke jaren, weer een einde aan. Eind 2007 besloot hij samen met Aad Peters een dixielandbandje op te gaan starten, wat uiteindelijk resulteerde in het huidige Trace and the Old Dix (per november 2019 genaamd Just Old Dix). Eerst speelde Jan als bassist/zanger, maar door wisseling van de bezetting wordt nu de trompet (en soms de tenorsax) bespeeld en ook het nodige zangwerk verricht.

Richard Cochrane (trombone - 1945 (Manchester - Engeland))

ging al op jonge leeftijd (19) naar Australië, waar de “Bell-brothers” hem inspireerden tot het gaan spelen van jazz (dixieland). Terug in Londen ontwikkelde hij zich tot een gedreven trombonist. Reisde voor zijn werk over de hele wereld en speelde met Roger Bell in Australië, met Max Kaminski in New York, Father Al Lewis in New Orleans, Ken Kolyer in Europa, Ted Easton in Nederland en met de Frogs in Moskou. Vestigde zich tenslotte in Nederland waar hij enige tijd in de Farm House Jazzband en de Freetime Old Dixie Jassband uit Enkhuizen speelde. Viel al vaak in maar is nu (juni 2021) vaste trombonist van Just Old Dix.